Frida Kahlo: Symbol Meksyku i feminizmu

Viva la Frida! Niewiele kobiet odnosiło sukcesy jako malarki w ostatnim stuleciu, kiedy świat nadal należał głównie do mężczyzn. Niewiele kobiet zdołało stać się jednocześnie symbolem swojego kraju i ruchu feministycznego. Frida Kahlo z pewnością nie była zwykłą żoną swojego słynnego męża. Była niezależną, wolną osobowością – praktycznie czarną owcą swoich czasów. Niestety, jej życiowa podróż nie była zbyt długa i była pełna bólu i zmagań z niekorzystnym losem, a jednak dotknęła miliony ludzi na całej planecie. Przeczytaj o życiu meksykańskiej artystki, której sztuka i życiowa postawa rezobuje również w dzisiejsszych czasach i wpisuje się w aktualne trendy!

„Nie obchodzi mnie, co myśli świat. Urodziłam się jak suka, urodziłam się jako malarka, urodziłem się,popie *ona. Ale na swój sposób byłam szczęśliwa.”

Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón urodziła się na przedmieściach Meksyku 6 lipca 1907 roku w rodzinie fotografa Guillermo Kahlo i jego żony Matilda jako trzecie dziecko z rzędu. Podczas gdy jej ojciec pochodził z rodziny o niemieckich korzeniach, jej matka pochodziła z Ameryki. Frida czuła się zatem pośrednikiem między kulturą europejską i meksykańską, co wpłynęło na jej późniejszą pracę.

„Na końcu dnia zdajemy sobie sprawę, że możemy znieść znacznie więcej, niż nam się wydawało”.

Niefortunny los uderzył ją w młodym wieku – w wieku 6 lat zachorowała na polio, co spowodowało całe życie utykając i różne rozmiary jej nóg, które Frida zakryła pod długimi spódnicami. W wieku 18 lat odniosła poważne obrażenia w wypadku autobusowym w drodze do sanatorium, gdzie dojeżdżała po pracy w celu rehabilitacji z konsekwencjami polio. Przeszła kilka operacji, ale niestety do końca życia odczuwała nieznośny ból.

Jednak do tego wypadku życie Fridy rozwijało się dobrze – poświęciła się sportowi i studiowaniu medycyny. W tym czasie była jedną z 35 dziewcząt przyjętych na studia w prestiżowym Preparatory (studiowało tam 2000 chłopców!). Ale już w szkole wyróżniała się z tłumu – założyła tajną grupę Kachuchas, a jej zachowanie często opisywano – w kontekście jej czasu – jako oburzające. W przygotowawczym poznała także swojego przyszłego męża – słynnego malarza Diego Rivera, który pracował na uczelni w latach 1921–23 przy obrazie „Stworzenie”.

„Stopy, do czego ich potrzebuję, jeśli mam skrzydła do latania”.

Ale potem w 1925 roku miał miejsce okropny wypadek, w którym Frida doznała potrójnego złamania kręgosłupa, złamania obojczyka, żeber, miednicy, jedenastu złamań prawej nogi, zwichniętego barku, a ponadto jej brzuch i macica zostały przebite żelazną poręczą. Konsekwencje tego strasznego wypadku towarzyszyły jej do końca życia. Z powodu tych obrażeń nie mogła mieć dzieci, co było jej wielkim pragnieniem. Po wypadku przeszła kilka operacji i spędziła ponad rok przykuta do łóżku szpitalnego. W tym czasie poprosiła ojca, aby przyniósł jej do szpitala farby i pędzle. Dostosowali jej łóżko tak, aby mogła położyć się na boku, i przymocowali do niej lustro, aby mogła w nim widzieć swoje odbicie. W tym czasie Frida zaczęła malować typowe dla niej autoportrety. W sumie przez całe swoje życie namalowała ich 55.

„W moim życiu miały miejsce dwie wielkie katastrofy. Jedną był wypadek tramwaju a drugim był Diego. Diego był zdecydowanie najgorszy. ”

Po wyjściu ze szpitala Frida wróciła na chwilę do szkoły. Przyniosła swoje obrazy malarzowi Diego Rivera, który był pod wrażeniem jej autoportretów. Ale jej inne pracy już tak bardzo mu się nie podobały, dlatego poradził jej, aby kontynuowała malowanie w swoim własnym stylu. Zaprzyjaźnili się a później pobrali. Dzięki małżeństwu Frida dołączyła do partii komunistycznej i rozpoczęła karierę jako działaczka na rzecz praw kobiet. Wraz z Riverą przeniosła się nawet na jakiś czas do USA, gdzie zaczęła zdawać sobie sprawę z wielkich różnic kulturowych i zaczęła przywiązywać wielką wagę do swoich meksykańskich korzeni oraz malować obrazy inspirowane miejscową sztuką ludową. Zaczęła kolekcjonować antyki i codziennie nosiła stroje inspirowane ludowymi. W 1939 r. wystawiła nawet swój obraz w Luwrze w Paryżu na wystawie inspirowanej Meksykiem, gdzie jej praca stała się sensacją. W latach czterdziestych miała już własne wystawy, głównie w ojczyźnie.

Jeśli chodzi o jej związek z Riverą to byli legendarną artystyczną parą. Obaj niesamowicie zdolni i podziwiani – początkowo to on był bardziej znany (ale był o 20 lat starszy) oraz obaje przyjmowali entuzjastycznie komunistyczne postulaty. W 1939 r. gościli nawet rosyjskiego przedstawiciela partii komunistycznej, Trockiego, z którym Frida miała romans. Krótko mówiąc, Frida była kobietą o wolnościowych poglądach, która robiła to, co chciała – paliła, piła, była otwarcie biseksualna, była znana była ze swojego ciętego języka oraz śpiewania nieprzyzwoitych piosenek swoim gościom. Pomimo wielkiego fizycznego i psychicznego cierpienia była w stanie w pełni cieszyć się życiem na swój własny sposób, wpływając w ten sposób na przyszłe pokolenia kobiet.

„Mam nadzieję, że koniec będzie radosny i że nigdy nie powrócę”.

Frida Kahlo zmarła w 1954 roku w wieku 47 lat z powodu zapalenia płuc, ale mówi się, że prawdziwą przyczyną jej śmierci mogło być przedawkowanie narkotyków. Alkohol i narkotyki zdecydowanie nie były jej obce. „Piłam, ponieważ chciałem utopić swój smutek, ale teraz te cholerne rzeczy nauczyły się pływać”. Jednak nikt nigdy nie zbadał prawdziwej przyczyny jej śmierci. Chociaż Kahlo wyraziła w swoim pamiętniku życzenie, by nigdy nie wracać na ten świat, tak naprawdę nigdy z niego nie zniknęła. Jej historia życia jest tak fascynująca, że wiele rzeczy zostało stworzonych dla jej upamiętnienia. Na przykład w 2002 roku została portretowana w filmie Frida przez meksykańską aktorkę Salmę Hayek.

W naszym sklepie internetowym możesz kupić ozdoby i akcesoria do domu z wizerunkiem tej niesamowicie silnej i intrygującej kobiety, która potrafiła celebrować życie. Viva la vida – tak nazywał się jej ostatni obraz. A my mówimy – Viva la Frida! Niech Twoja odwaga, by żyć po swojemu, inspiruje nas wszystkich!

KOLEKCJA FRIDA KAHLO

Aneta